Yazar: Menekşe SAVAŞ - Büyük Bir Perakende Firmasında International Planner
Öncelikle herkese merhaba arkadaşlar. 😊 Konuk yazarlardan biri de bugün benim. 😊 Bir şeyler karalamayalı uzun bir zaman oldu ve şuan böyle bir fırsat verdiğin için Nevzad'a çok çok teşekkür ederim. Aslında çok daha önce tüm süreçler tazeyken bu yazıyı yazmayı planlıyordum ama kısmet bu zamanaymış. O kadar çok yazmak istediğim konu var ki bu kafa karışıklığı ile umarım çok saçmalamadan yazımı noktalarım. Sizlere biraz görüşmelerimden biraz da ilk iş deneyimim gibi süreçlerden bahsedeceğim umarım keyif alırsınız. 😊Hadi gelin yeni mezun birinin işe girme süreci yolcuğuna birlikte çıkalım. Biraz geçmişe yolculuk yapacağız. Benim geçmişime yapacağımız bu yolculuğumuza başlayalım mı?
Kendimden biraz özet geçip konuya girmek istiyorum. Ben Menekşe 2017 Endüstri Mühendisliği mezunuyum üniversiteyi birçok staj yapma ve 4. Sınıfta 8 ay yarı zamanlı çalışma şansı bularak mezun oldum. Biraz da projelerle falan derken kendine güvenen Türkiye de ki bu iş piyasasına meydan okurum diyerek kucakladım diplomayı. Erasmus'un staj programından faydalanıp bir 5 ay kayboldum ortalardan. Çünkü hemen işe girmek istemiyordum bir şeyler daha olmalıydı bu sürece başlamadan önce. Onun isteği ile girdim bir yola ve Şubat ayında Türkiye'ye dönüş ile başladı anlatacağım serüven. 😊
Türkiye'ye dönmeden önce çok fazla yere başvuru yapıp iletişime geçmiştim. Öyle ki daha ben yurt dışında iken geri dönüşler almaya başlamıştım bile. Bu tarz olaylar insanın öz güvenini arttırmıyor değil yalan söyleyemem. Biraz bunun etkisi biraz düşüncelerine değer verdiğim arkadaşlarımın “hemen girme görüşmelere git gel imkanları değerlendir”, “en önemlisi de gerçekten o işi isteyip istemediğine karar ver” demeleri beni güçlendirdi. Tabi bu süreci de fazla uzatmamak gerekiyor. Çünkü bir süreden sonra bu hem sizde hem işveren de olumsuz etki bırakıyor.
Biraz görüşme sürecinden bahsetmek istiyorum. Görüşme sürecim 2-3 ay sürdü. Çok farklı sektörlerde çok farklı insanlarla ve gerçekten hiç unutamayacağım mülakatlar geçirdim. Mülakat daveti aldıktan sonra özellikle ilk 1 ay hepsine gitmeye çalıştım. Gerek iş tanımı, gerek mesafeden dolayı veya çalışma şartlarından dolayı çalışmayı düşünmediğim yerlere de gittim. Gerçekten ne arıyorlar ve ben gerçekten istemiyor muyum? İstemiyormuşum. 😊 Daha sonra ince eleyip sık dokumaya başladım ve gerçekten iş tanımında şüpheye düştüğüm yerlere hiç başvurmadım.
Neden yurt dışına gittin diyende oldu, neden bu kadar staj yaptın diyen de oldu, İngilizce biliyorsun neden bu pozisyona başvurdun diyen de oldu. Sen Endüstri Mühendisisin yazılımla bir şeyler(yurt dışında yazılım üzerine çalıştım) yapmayı neden denedin diyen de oldu… Hatta ve hatta köklü holdinglerden biri adını vermeyeceğim ama hepimizin bildiği ama buna inanmak istemediği şeyi “ az maaşa çalışacak birini arıyoruz” dediler. Ve görüşmelerden cevabımı verdikten sonra kaçarak uzaklaştım. 😊 Hangi firma olursa olsun bizim emek harcadığımız, kendimizi geliştirmek için, hobi için veya her neyse uğraşlarımızı ciddiye almıyorsa bana göre o firma zaten bize bir vizyon katamaz.
Bu kadar felaket içerikli anlardan sonra çok iyi geçen görüşmelerimde oldu tabi ki. 😊 Özellikle bir firmaya değinmek istiyorum. Bir çorap üretim fabrikasıydı görüşmeye giderken kafamda iş ile ilgili olumsuz hiçbir faktör yoktu. Ben ilk üretim müdürü ile görüştüm aynı gün genel müdür ile görüştüm. O kadar güzel gidiyordu ki süreç açık ve net bir şekilde sürdürüyorduk iletişimimizi. Hatta yaşadığım yeri sordu servis güzergahlarını öğrendi falan görüşmede gerçekleşti tüm bunlar. Kendini geliştirmek isteyen büyümek için uğraşan koca yürekli bir firmaydı işte 😊 İzgören Akademi ile falan anlaştıklarını duyunca kendi kendime dedim tamam ya daha ne istiyorsun evet kurumsal bir yer değil ama iletişim süper. Taaa kiii planladıkları maaşa kadar 😊 Her firmada duyabileceğimiz bütçemiz bu, çok fazla yeni girişimler içerisindeyiz, belli bir süre sonra tabi ki bu ücrette kalmayacak falan falan. İlk iş deneyimleri için her şeyin para olduğunu düşünmüyorum ama komik rakamlar olunca sen dur demezsen ben dur demezsem birbirimize en büyük kötülüğü biz yapmış oluruz diye düşünüyorum. Güzel görüşme dememin nedeni maaş sonrasında da açık açık neden kabul edemem veya siz neden bu ücretleri düşünüyorsunuz üzerine bir iletişimin devam edebiliyor olmasıydı. 😊
Başta dediğim gibi aslında anlatacağım çok şey var ama sizleri de çok sıkmak istemiyorum. 20-30 arası görüşmeye katıldım sanırım bunlardan ortalama 10 tanesi olumsuz döndü 10 tanesi ile sürece devam etmedim görüşmede istemediğimi söyledim. Diğer 10 görüşmeyi de reddettim ama içlerinden birine sonunda evet dedim. 😊
Neden evet dedim? Neler yaşadım ? İlk istifamı nasıl verdim? Bu ciddi sorular ile 😊 bir yazı daha yazmayı planlıyorum. Zaman ayırdığınız için çok çok teşekkür ediyorum.
Nevzad tabi ki bir ay sonra falan yazmayacağımmm. Planner var karşında senin. 😊